ما در ره عشق تو اسیران بلائیم

                                                    کس نیست چنین عاشق بی چاره که مائیم

                    بر ما نظری کن که دراین شهر غریبیم

                                                   برما کرمی کن که دراین شهر گدائیم

                  زهدی نه که در کنج خرابات نشینیم

                                                  وجدی نه ،که بر گرد خرابات برآئیم

                 نه اهل صلاحیم ونه مستان خرابیم

                                              اینجا نه و آنجا نه ،چه قومیم و کجائیم؟

                حلاج وشانیم ،که از دار نترسیم

                                            مجنون صفتانیم ،که درعشق خدائیم

                ترسیدن ما ،چون که هم از بیم بلا بود

                                            اکنون زچه ترسیم ؟ که در عین بلائیم

                ما را به تو سریست که کس محرم آن نیست

                                           گرسر برود ،سر تو با کس نگشائیم

                ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است

                                             بردار زرخ پرده که مشتاق لقائیم

                                                                   مولانا جلال الدین مولوی

 نوشته شده توسط عباس شبستری در شنبه 87/7/20 و ساعت 7:16 عصر | نظرات دیگران()