تا کی به تمنای وصال تو یگانه

                                                         اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

                        گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

                                                        یعنی که تورا می طلبم خانه به خانه

                       مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

                                                       مقصود تویی کعبه وبتخانه بهانه

                      هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید

                                                      نایی به نوای نی ومطرب به ترانه

                     حاجی بره کعبه و ما طالب دیدار

                                                     او خانه همی جوید و من صاحب خانه

                    امید« بهایی» بوفور کرم تست

                                                    نه از عمل خویش و نه از اهل زمانه

                                                                                                شیخ بهایی

 نوشته شده توسط عباس شبستری در دوشنبه 87/7/15 و ساعت 5:17 عصر | نظرات دیگران()