تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود ازهر مژه چون سیل روانه
گه معتکف دیرم وگه ساکن مسجد
یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی کعبه وبتخانه بهانه
هرکس بزبانی صفت حمد تو گوید
نایی بنوای نی ومطرب به ترانه
حاجی بره کعبه وما طا لب دیدار
او خانه همی جوید ومن صاحب خانه
امید « بهایی » بوفور کرم تست
نه از عمل خویش ونه از اهل زمانه
شیخ بهایی
نوشته شده توسط عباس شبستری در جمعه 87/7/26 و ساعت 8:4 عصر | نظرات دیگران()
